bouwgrond
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Bouwgrond is grond die beschikbaar of aangewezen is voor het bouwen van constructies, zoals woningen of gebouwen.
Omschrijving
Bouwgrond onderscheidt zich van andere grondsoorten doordat het specifiek bedoeld is voor bebouwing volgens het bestemmingsplan. De geschiktheid van de grond om op te bouwen hangt af van verschillende factoren, waaronder de draagkracht van de ondergrond. Om de draagkracht te bepalen en inzicht te krijgen in de bodemopbouw, worden vaak sonderingen uitgevoerd. Een sondering meet de weerstand van de grond op verschillende dieptes, wat essentieel is voor het ontwerp van een passende fundering. Een stuk bouwgrond kan worden onderverdeeld in kavels. Bouwgrond is doorgaans duurder dan agrarische of recreatieve grond, onder andere door de bestemmingsstatus en het feit dat er bij verkoop vaak btw in plaats van overdrachtsbelasting verschuldigd is. Voordat er daadwerkelijk gebouwd kan worden, moet de bouwgrond 'bouwrijp' gemaakt worden. Dit omvat werkzaamheden zoals het verwijderen van obstakels (oude bebouwing, bomen), ophogen met zand, drainage, verdichten van de grond en het aanleggen van nutsvoorzieningen.
Sondering
Een sondering is een geotechnische onderzoeksmethode waarbij een kegelvormige punt met een constante snelheid de grond in wordt gedrukt om de mechanische weerstand en kleef van de grond te meten. De resultaten geven inzicht in de draagkracht en de lagenopbouw van de bodem, wat cruciaal is voor het bepalen van het benodigde type fundering. Een sonderingsrapport, of sonderingsstaat, toont de weerstandsverloop in de grond en helpt bij het lokaliseren van dragende grondlagen. Hoewel sonderen niet altijd wettelijk verplicht is, wordt het sterk aangeraden om problemen zoals verzakkingen en scheurvorming te voorkomen. Bij een standaard geotechnisch onderzoek worden vaak minimaal drie sonderingen op verschillende locaties binnen de bouwzone uitgevoerd om een representatief beeld te krijgen.
Gebruikte bronnen: