Bliksemafleider
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een bliksemafleider is een installatie die is ontworpen om de energie van een blikseminslag veilig naar de aarde te geleiden en zo schade aan een gebouw of object te voorkomen.
Omschrijving
Een bliksemafleider, ook wel donderroede genoemd, maakt deel uit van een bliksembeveiligingsinstallatie. Deze installatie bevindt zich meestal op het hoogste punt van een gebouw, hoewel dit niet altijd het geval is. Het systeem bestaat doorgaans uit opvangpunten (zoals metalen staven of een mazennet op het dak), afleiders (geleiders die de stroom van de opvangpunten naar de grond leiden) en aardingen (die de stroom naar de grond verspreiden). Wanneer bliksem inslaat, biedt de bliksemafleider de elektrische stroom een pad met lage weerstand naar de aarde, wat voorkomt dat de stroom een andere weg door het gebouw zoekt en schade zoals brand veroorzaakt. Scherpe bochten in de afleiders worden vermeden om te voorkomen dat de stroom overspringt.
Toepassing en Normering
Bliksembeveiliging met een bliksemafleider is in veel situaties aan te raden, zoals bij gebouwen met verhoogd risico op inslag, bijvoorbeeld door hoogte, ligging in een open gebied, of specifieke dakbedekking zoals riet. In Nederland wordt voor bliksembeveiliging de Europese norm NEN-EN-IEC 62305 en de aanvullende Nederlandse praktijkrichtlijn NPR 1014 gehanteerd. Deze normen vervangen de oudere NEN 1014. De norm NEN-EN-IEC 62305 kent verschillende beveiligingsklassen (I t/m IV), waarbij een lager nummer een hogere beschermingsklasse aangeeft. Hoewel bliksembeveiliging in Nederland niet algemeen verplicht is volgens de bouwwetgeving, kan het wel vereist zijn door verzekeraars, met name bij grotere gebouwen of gebouwen met rieten daken. Werkgevers zijn volgens de Arbowet verplicht om te zorgen voor een veilige werksituatie, wat in sommige gevallen de installatie van bliksembeveiliging kan impliceren.
Gebruikte bronnen: