Belastingssamenstelling
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
De combinatie van verschillende soorten belastingen die gelijktijdig op een constructie kunnen inwerken, gebruikt voor het constructief ontwerp en de controle van de veiligheid en bruikbaarheid.
Omschrijving
Bij het ontwerpen en berekenen van bouwconstructies is het essentieel om de effecten van diverse belastingen te evalueren. Deze belastingen variëren in aard, duur en grootte, zoals het permanente gewicht van de constructie zelf, veranderlijke belastingen door gebruik of weersomstandigheden, en bijzondere belastingen door uitzonderlijke gebeurtenissen. Een belastingssamenstelling, ook wel belastingcombinatie genoemd, is een gedefinieerde set van verschillende belastingen die gecombineerd worden beschouwd om een kritieke situatie voor de constructie na te bootsen. Het doel is om de meest ongunstige effecten te identificeren die kunnen optreden wanneer meerdere belastingen tegelijkertijd aanwezig zijn. Op basis van deze samengestelde belastingen wordt de constructie getoetst aan gestelde eisen voor sterkte, stabiliteit en stijfheid.
Belastingtypen in de Bouw
Binnen de bouwkunde worden belastingen doorgaans onderverdeeld in categorieën op basis van hun persistentie en variabiliteit:
* Permanente belastingen (G): Dit zijn lasten die gedurende de gehele levensduur van de constructie aanwezig zijn en waarvan de grootte weinig verandert. Hieronder vallen het eigen gewicht van de constructie, vaste installaties en permanente afwerkingsmaterialen.
* Veranderlijke belastingen (Q): Deze belastingen zijn niet altijd aanwezig of hun grootte fluctueert in de tijd. Voorbeelden zijn nuttige belastingen (personen, meubels, opgeslagen goederen), windbelasting, sneeuwbelasting en temperatuurinvloeden.
* Bijzondere belastingen (F): Dit zijn belastingen die optreden als gevolg van uitzonderlijke en onwaarschijnlijke gebeurtenissen, zoals aardbevingen, explosies of aanrijdingen.
Belastingcombinaties volgens Eurocode
De Eurocodes, met name EN 1990, bieden een methodologie voor het opstellen van belastingcombinaties. Deze normen specificeren hoe verschillende belastingtypen gecombineerd moeten worden met behulp van partiële veiligheidsfactoren (γ-factoren) en gelijktijdigheidsfactoren (ψ-factoren). De ψ-factoren reduceren de waarde van veranderlijke belastingen in combinaties, rekening houdend met de geringere kans dat meerdere variabele belastingen tegelijkertijd hun maximale waarde bereiken. Belastingcombinaties worden vastgesteld voor verschillende ontwerp-situaties en grenstoestanden, zoals de uiterste grenstoestand (ULS) voor de veiligheid tegen bezwijken en de bruikbaarheidsgrenstoestand (SLS) voor het beperken van vervormingen en scheurvorming. Verschillende combinatieregels gelden afhankelijk van de specifieke grenstoestand en het type belasting (permanente, veranderlijke, bijzondere).
Vergelijkbare termen
Belastingcombinatie
Gebruikte bronnen: