Basis
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
De basis is het onderste dragende deel van een constructie of element, essentieel voor het overbrengen van krachten naar de ondergrond of fundering.
Omschrijving
In de bouwkunde is de basis een fundamenteel onderdeel dat ervoor zorgt dat een constructie stabiel blijft staan. Dit kan verwijzen naar het onderste deel van diverse bouwelementen. Bij zuilen in de klassieke architectuur vormt de basis het voetstuk waarop de schacht rust, vaak met een decoratieve functie. In de moderne bouw heeft de basis van bijvoorbeeld muren of kolommen een primair structurele functie en is deze veelal gemaakt van materialen zoals beton of staal. De fundering van een gebouw wordt ook gezien als de basis, aangezien deze het totale gewicht en de belastingen van het gebouw overdraagt op de draagkrachtige ondergrond.
Toepassingen van Basis
De term 'basis' komt in diverse bouwkundige contexten terug. Het kan het fundament zijn van een heel gebouw, waarbij de fundering de basis vormt die de krachten naar de ondergrond verdeelt om verzakking te voorkomen. Bij verticale elementen zoals zuilen en pilasters is de basis het onderste deel dat op het basement rust. Ook in bredere zin wordt 'basis' gebruikt, bijvoorbeeld als de grondslag voor een constructieberekening of als de fundamentele kennis die nodig is binnen het vakgebied bouwkunde.
Vergelijkbare termen
Voet
Gebruikte bronnen: