Baroque Revival
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
De Baroque Revival, ook bekend als neobarok, is een architectuurstijl uit de 19e en vroege 20e eeuw die teruggrijpt op de barokke vormen en kenmerken uit de 17e en 18e eeuw.
Omschrijving
Deze stijl kenmerkt zich door een streven naar grootsheid en monumentaliteit, met een voorkeur voor gebogen en gebroken lijnen en het spel met licht- en schaduweffecten. Overdadige versieringen, zoals slingers, siervazen, toortshouders en beelden, zijn typerend voor de stijl. Architecten gebruikten indrukwekkende klassieke gevels met overdadig decoratie- en beeldhouwwerk en ruime interieurs. Kenmerkend zijn ook imposante bouwonderdelen zoals koepels en sterk uitstekende kroonlijsten. De stijl was een reactie op eerdere neostijlen die vaak eenvoudiger waren en zocht meer dynamiek en ruimtelijkheid.
Context en Toepassing
De Baroque Revival was prominent in de 19e eeuw en vroege 20e eeuw. Het was een van de neostijlen die in de 19e eeuw populair werden, waarbij architecten teruggrijpen op historische voorbeelden. Soms werden elementen uit verschillende vroegere stijlen gemengd, wat bekend staat als eclecticisme. De stijl werd toegepast bij diverse gebouwen, waaronder overheidsgebouwen en openbare gebouwen. Een bekend voorbeeld is de Opéra Garnier in Parijs, ontworpen door Charles Garnier, die de grandeur en luxe van die tijd weerspiegelt. Ook in België zijn voorbeelden te vinden, zoals Poelaerts Paleis van Justitie in Brussel. Zichtassen, kenmerkend voor barokke en neobarokke tuinen en parken, spelen een rol bij het creëren van grandeur.
Gebruikte bronnen: