Asfalt
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Asfalt is een bouwmateriaal dat wordt samengesteld uit mineraal aggregaat (zoals steenslag, grind en zand) en bitumen als bindmiddel.
Omschrijving
Asfalt, ook wel bekend als asfaltbeton, is een veelgebruikt materiaal in de wegenbouw voor de aanleg van wegen, paden, opritten en parkeerterreinen. Het mineraal aggregaat vormt het skelet van het asfaltmengsel, terwijl bitumen, een restproduct uit de aardolie-industrie, dient als bindmiddel om de korrels samen te houden. Door te variëren in de samenstelling van het mineraal aggregaat en het type bitumen kunnen verschillende soorten asfaltmengsels worden geproduceerd met specifieke eigenschappen, zoals dichtheid, geluidsreducerend vermogen en weerstand tegen vervorming. De verwerking van asfalt vindt doorgaans plaats bij hoge temperaturen, waarbij het mengsel warm wordt aangebracht en verdicht met walsen om een stevig en duurzaam wegdek te creëren. Asfalt wordt ook toegepast als afdichtingsmateriaal en in dakbedekking, vaak in de vorm van bitumineuze shingles.
Samenstelling
Asfalt bestaat in essentie uit mineraal aggregaat en een bindmiddel. Het mineraal aggregaat omvat verschillende korrelgroottes, zoals steenslag of grind, zand en vulstof. De vulstof bestaat uit zeer fijne deeltjes, zoals vliegas of kalksteenmeel, die samen met het bitumen de poriën in het mineraalskelet opvullen en zorgen voor de samenhang van het mengsel. Bitumen is het meest gebruikte bindmiddel en is een product dat voornamelijk afkomstig is uit de aardolie-industrie. Bitumen wordt bij hoge temperaturen vloeibaar en omhult de minerale bestanddelen. Naast traditioneel bitumen wordt er ook onderzoek gedaan naar en gebruik gemaakt van duurzamere, biologische bindmiddelen, zoals lignine.
Toepassingen en soorten
Asfalt wordt breed toegepast in de civiele techniek, met name in de wegenbouw voor snelwegen, provinciale wegen, lokale wegen, fietspaden en bedrijfsterreinen. Afhankelijk van de specifieke eisen en het gebruiksdoel zijn er diverse soorten asfaltmengsels mogelijk. Voorbeelden hiervan zijn dicht asfaltbeton (AC), steenmastiekasfalt (SMA) en Zeer Open Asfaltbeton (ZOAB). Deze typen onderscheiden zich onder andere in korrelgrootteverdeling, porositeit en de verhouding tussen mineraal aggregaat, vulling en bitumen. ZOAB staat bijvoorbeeld bekend om zijn geluidsreducerende en waterdoorlatende eigenschappen. EME (Enrobé à Module Élevé) is een type asfalt met een verhoogde stijfheidsmodulus, wat dunnere constructies mogelijk maakt. Naast toepassingen in de wegenbouw wordt gietasfalt, een waterdichte variant met een overmaat aan bitumen, gebruikt voor onder andere brugdekken, parkeerdaken en bedrijfsvloeren. Ook wordt asfalt verwerkt in producten als dakbedekking (shingles) en asfaltpapier.
Verwerking en recycling
De aanleg van asfaltverhardingen gebeurt machinaal met behulp van een asfaltspreidmachine, waarbij het warme mengsel in lagen wordt aangebracht. Direct na het aanbrengen wordt het asfalt verdicht met walsen om de optimale sterkte en duurzaamheid te bereiken. De verwerkingstemperatuur van traditioneel asfalt ligt meestal tussen de 130 en 190 graden Celsius, hoewel er ook Laag Energie Asfaltbeton (LEAB) bestaat dat bij lagere temperaturen verwerkt wordt. Asfalt is goed herbruikbaar. Oud asfalt wordt opgefreesd en kan na bewerking opnieuw worden gebruikt als grondstof in nieuw asfalt, een proces dat bekend staat als recycling of horizontaal hergebruik.
Vergelijkbare termen
Bitumen
Gebruikte bronnen: