Anti-roestbehandeling
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een anti-roestbehandeling is een proces dat metalen oppervlakken beschermt tegen corrosie, vaak door middel van coatings, galvanisatie of andere methoden.
Omschrijving
Roest, of ijzeroxide, ontstaat wanneer ijzer of staal wordt blootgesteld aan zuurstof en vocht, wat de structurele integriteit kan aantasten. Anti-roestbehandelingen zijn essentieel in de bouw en industrie om de levensduur van metalen constructies en onderdelen te verlengen en schade zoals scheurvorming of zelfs instorting te voorkomen.
Methoden en Toepassingen
Er zijn diverse methoden voor anti-roestbehandeling. Coatings, zoals verf, lak, epoxy of polyurethaan coatings, vormen een barrière tussen het metaal en de corrosieveroorzakende elementen zoals vocht en zuurstof. Thermisch verzinken, waarbij een laag zink wordt aangebracht, is een veelgebruikt proces voor staalconstructies. Andere methoden omvatten metallisatie, anodiseren (voor aluminium), bruneren en het gebruik van roestomvormers. De keuze van de behandeling hangt onder meer af van de omgeving waarin het metaal zich bevindt, uitgedrukt in corrosiebelastingcategorieën. Anti-roestbehandelingen worden toegepast op diverse metalen constructies en onderdelen, waaronder bruggen, gebouwen, opslagtanks, leidingen, en voertuigen.
Vergelijkbare termen
Verzinken
Gebruikte bronnen: