Altaar
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een altaar is een verhoogde plaats of tafel die in religieuze gebouwen wordt gebruikt voor rituele handelingen, zoals het brengen van offers of het plaatsen van offergaven.
Omschrijving
Van oorsprong betekent het Latijnse woord 'altare' 'hoge haard' of 'offerplaats'. In algemene zin is een altaar een plek waar rituele handelingen worden verricht. In de katholieke kerk is het altaar een zware tafel, vaak van steen of hout, waarop tijdens de eucharistieviering brood en wijn worden geplaatst. Dit wordt gezien als de 'Tafel des Heren' en symboliseert de offerplaats van Christus. Het hoofdaltaar bevindt zich centraal in de kerk en is traditioneel gericht naar het oosten. Vroeger had het hoogaltaar soms de vorm van een graftombe, verwijzend naar het gebruik om altaren bij graven van martelaren te plaatsen. Altaren werden in het verleden vaak rijk versierd met bijvoorbeeld retabels, altaarstukken of altaarschermen. Tegenwoordig hebben veel altaren de vorm van een tafel om het maaltijdkarakter van de eucharistie te benadrukken.
Vergelijkbare termen
Platform
Gebruikte bronnen: