Aardingsweerstand
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
De aardingsweerstand, ook wel spreidingsweerstand genoemd, is de elektrische weerstand tussen de aardelektrode of aardingslus en de omliggende aarde.
Omschrijving
Een lage aardingsweerstand is cruciaal voor de veiligheid van een elektrische installatie. Bij een te hoge weerstand kan bij een foutstroom, zoals door blikseminslag of een defect toestel, de elektriciteit niet goed naar de grond worden afgevoerd. Dit verhoogt het risico op elektrische schokken en brand. In Nederland gelden normen voor de maximale aardingsweerstand in elektrische installaties, vastgelegd in onder andere NEN 1010 en NEN 3140. In een huishoudelijke installatie mag de weerstandswaarde volgens sommige bronnen niet groter zijn dan 100 Ω, met een voorkeur voor minder dan 30 Ω. Andere bronnen vermelden dat voor huishoudelijke installaties de weerstand maximaal 30 Ohm mag zijn en dat bij waarden tussen 30 en 100 Ohm verliesstroomschakelaars voor veiligheid zorgen. Bij metingen boven 100 Ohm wordt de installatie doorgaans afgekeurd.
Meten van aardingsweerstand
Het meten van de aardingsweerstand gebeurt met speciale meetapparatuur, zoals een aardingsweerstandsmeter of installatietester. Er bestaan verschillende meetmethoden, waaronder de tweepunts-, driepunts- en vierpuntsmeting. Ook metingen met behulp van een stroomtang zijn mogelijk, wat handig kan zijn bij parallel geschakelde aardingen of op plaatsen waar geen aardelektroden geplaatst kunnen worden. De meting wordt doorgaans uitgevoerd vanaf de scheidingsstrip van de aardingsinstallatie.
Onderdelen van een aardingssysteem
Een aardingssysteem bestaat uit verschillende componenten, waaronder aardingskabels, een aardingsonderbreker en een aardingslus of aardingspin. De aardingslus of -pin, vaak gemaakt van koper of een ander geleidend materiaal, zorgt voor de verbinding met de aarde. In nieuwbouw met een voldoende diepe fundering wordt vaak een aardingslus in de funderingssleuf aangebracht. Daarnaast kunnen verticale of horizontale aardelektroden worden gebruikt, vooral als een aardingslus niet mogelijk is of een te hoge weerstand oplevert. Alle metalen delen in een gebouw die onder spanning kunnen komen te staan, zoals metalen behuizingen, leidingen en stopcontacten, worden met de aarding verbonden om gevaarlijke spanningen af te voeren.
Gebruikte bronnen: