aanbranden
Laatst bijgewerkt: 27-12-2025
Definitie
Aanbranden is een bouwkundige techniek waarbij een dunne cementpap op een ondergrond wordt aangebracht om de hechting voor een daaropvolgende mortel- of betonlaag te verbeteren.
Omschrijving
Deze methode wordt toegepast op bestaande vloeren of muren voordat een nieuwe laag beton, zandcement of pleisterwerk wordt aangebracht. Het doel is om een 'aanbrandlaag' te creëren die dient als hechtbrug tussen de oude en de nieuwe bouwmaterialen. Dit is vooral belangrijk bij ondergronden die van nature minder goed hechten of om een stabiele basis te garanderen voor de volgende afwerkingslaag, waardoor onthechting en scheurvorming worden voorkomen. De techniek is essentieel voor de duurzaamheid en functionaliteit van de constructie.
Toepassing en werking
Aanbranden wordt veelal uitgevoerd bij het aanbrengen van nieuwe betonnen dekvloeren op bestaande ondervloeren, of bij het pleisteren van muren. De ondergrond wordt eerst gereinigd en licht bevochtigd. Vervolgens wordt een mengsel van puur cement en water, soms met een hechtmiddel, als een dunne pap met een kwast of bezem dekkend aangebracht. De nieuwe mortel- of betonlaag wordt vervolgens op de nog natte en glanzende aanbrandlaag aangebracht voor een optimale verbinding. Dit voorkomt dat de ondergrond te snel vocht onttrekt aan de verse specie, wat de hydratatie ten goede komt en de uiteindelijke sterkte en hechting verbetert.
Materialen en methode
Voor het aanbranden wordt doorgaans een mengsel van cement en water gebruikt, met een hoge concentratie cement en weinig water om een stevige slurry te vormen. Soms wordt er een voorstrijkmiddel toegevoegd om de hechting verder te optimaliseren. Het is cruciaal dat de aanbrandlaag niet volledig opdroogt voordat de volgende laag wordt aangebracht, omdat dit de werking als hechtbrug tenietdoet. Het proces zorgt voor een chemische en mechanische verbinding, wat resulteert in een monolithischer geheel van de verschillende lagen.
Gebruikte bronnen: