Zinkmethode
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
De zinkmethode, ook wel afzinkmethode genoemd, is een bouwtechniek waarbij tunnels worden aangelegd door geprefabriceerde tunnelelementen af te laten zinken in een onder water gelegen sleuf.
Omschrijving
Bij de zinkmethode worden de afzonderlijke tunnelelementen doorgaans gebouwd in een bouwdok of tijdelijke polder. Na voltooiing worden deze elementen aan de uiteinden tijdelijk afgesloten. Het bouwdok wordt vervolgens onder water gezet, waarna de drijvende elementen naar de beoogde tunnellocatie worden gesleept. Daar worden ze nauwkeurig gepositioneerd en door het aanbrengen van ballast, zoals water in ballasttanks of ballastkokers, afgezonken naar de bodem van een vooraf gebaggerde sleuf. De elementen worden onder water met elkaar verbonden en verankerd, bijvoorbeeld op een zandbed of met behulp van groutankers. Deze methode wordt veel toegepast voor tunnels onder waterwegen zoals rivieren en kanalen.
Toepassing en Voordelen
De zinkmethode wordt veelvuldig gebruikt in Nederland en België voor de aanleg van verkeers- en spoortunnels onder waterwegen. Het is een alternatief voor andere tunnelbouwmethoden zoals de open-bouwput-methode (vaak gebruikt bij landtunnels direct onder het maaiveld) en de schildmethode (boortunnels). Een voordeel van de zinkmethode is dat de hinder voor de scheepvaart doorgaans gering is en van korte duur. De methode maakt het mogelijk om grote tunnelelementen elders te prefabriceren.
Voorbeelden
Bekende tunnels in Nederland die met de zinkmethode zijn gebouwd, zijn onder andere de Maastunnel, de Beneluxtunnel, de Coentunnel en de Maasdeltatunnel. De Maastunnel was in 1942 wereldwijd de eerste tunnel met een rechthoekige doorsnede die werd afgezonken. De Drechttunnel was ten tijde van de aanleg in 1978 de breedste afgezonken tunnel ter wereld. In België is de E3 Scheldetunnel in Antwerpen deels met de zinkmethode gerealiseerd.
Vergelijkbare termen
Prefabricage
Gebruikte bronnen: