Zen-tuin
Definitie
Een zen-tuin is een traditionele Japanse tuin die wordt gekenmerkt door minimalistische ontwerpen, vaak met grind, stenen en mossen, en bedoeld is voor meditatie en contemplatie.
Omschrijving
Een zen-tuin, ook wel bekend als een karesansui (droge landschapstuin), is een vorm van Japanse tuinarchitectuur die zijn oorsprong vindt in de Zen-boeddhistische traditie. Deze tuinen zijn ontworpen om rust en reflectie te bevorderen, vaak zonder waterpartijen. In plaats daarvan wordt grind gebruikt om water te symboliseren, waarbij zorgvuldig getrokken lijnen golven voorstellen. Stenen worden strategisch geplaatst om eilanden of bergen te symboliseren, en mossen of kleine planten worden spaarzaam gebruikt voor accenten.Zen-tuinen zijn vaak te vinden bij tempels en kloosters, waar ze dienen als hulpmiddel bij meditatie. Het onderhoud van een zen-tuin vereist precisie, zoals het regelmatig harken van het grind om de patronen intact te houden. Hoewel ze esthetisch eenvoudig lijken, vereist het ontwerp een diep begrip van symboliek en ruimtelijke harmonie.
Vergelijkbare termen
Japanse tuin