Zeefmethode

Laatst bijgewerkt: 05-05-2025


Definitie

Een methode die wordt gebruikt om de deeltjesgrootteverdeling van korrelige materialen, zoals zand en grind, te bepalen door ze te scheiden met behulp van een reeks zeven met verschillende maaswijdtes.

Omschrijving

De zeefmethode, ook wel zeefanalyse of zeefproef genoemd, is een fundamentele techniek in de bouw en andere industrieën om inzicht te krijgen in de korrelgrootte van materialen. Dit is essentieel omdat de korrelgrootteverdeling directe invloed heeft op belangrijke eigenschappen van bouwmaterialen, zoals dichtheid, sterkte en waterdoorlatendheid. Het proces omvat het laten passeren van een gedroogd materiaalmonster door een gestapelde reeks zeven, waarbij de zeven met grotere openingen bovenaan liggen en de zeven met kleinere openingen onderaan. Door de zeven mechanisch te schudden, passeren deeltjes met een grootte kleiner dan de maaswijdte de zeef en worden opgevangen door de volgende zeef eronder. Het materiaal dat op elke zeef achterblijft, wordt gewogen om de hoeveelheid materiaal binnen een bepaald korrelgroottebereik te bepalen, de zogenaamde zeeffractie. Deze gegevens worden vervolgens gebruikt om een zeefkromme of -diagram te maken, dat de korrelgrootteverdeling van het monster visualiseert. Voor zeer fijne deeltjes die niet effectief met zeven kunnen worden gescheiden (kleiner dan ongeveer 63 µm), worden andere methoden zoals sedimentatie of laserdiffractie gebruikt.

Toepassing in de bouw

In de bouw wordt de zeefmethode toegepast bij de productie en controle van diverse materialen, waaronder zand, grind, betonaggregaten, en gerecyclede materialen zoals betongranulaat en gerecycled asfalt. Het zorgt ervoor dat de gebruikte granulaten voldoen aan de vereiste specificaties voor specifieke toepassingen, zoals betonmengsels, wegenbouw en funderingen. Een correcte korrelgrootteverdeling, bepaald met zeefanalyse, is cruciaal voor de kwaliteit, sterkte en duurzaamheid van deze constructies.

Uitvoering en normen

De zeefanalyse wordt vaak uitgevoerd met behulp van trilzeven die het proces efficiënter maken. Er bestaan gestandaardiseerde methoden voor zeefanalyse, zoals beschreven in normen zoals NEN-EN 933-1. Deze normen beschrijven de referentiemethoden voor het bepalen van de korrelgrootteverdeling van aggregaten en zorgen voor consistentie en vergelijkbaarheid van resultaten. Naast droog zeven bestaat er ook een natte zeefmethode, die onder andere gebruikt wordt om de stabiliteit van bodemaggregaten te bepalen.

Gebruikte bronnen: