Zaagtanddak
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een zaagtanddak, ook wel sheddak of zaagdak genoemd, is een dakvorm die bestaat uit een reeks gekoppelde daken waarbij de dakvlakken verschillende hellingen hebben, wat resulteert in een 'zaagtand'-profiel.
Omschrijving
Bij een zaagtanddak zijn de dakvlakken van een reeks aaneengesloten daken ongelijk in hellingshoek. Het steilere dakvlak wordt traditioneel naar het noorden gericht en voorzien van ramen (verticale beglazing) om te profiteren van een gelijkmatige en indirecte lichtinval. Het minder steile dakvlak is meestal gesloten en naar het zuiden gericht. Deze constructie werd historisch veel toegepast bij fabriekshallen en werkplaatsen om een goed verlichte werkomgeving te creëren zonder hinderlijke direct zonlicht, wat bijvoorbeeld essentieel was in de textielindustrie.
Toepassing en Voordelen
Zaagtanddaken werden vroeger voornamelijk gebruikt in industriële gebouwen zoals fabrieken en magazijnen, met name daar waar veel daglicht gewenst was. Het belangrijkste voordeel is de gelijkmatige natuurlijke lichtinval door de naar het noorden gerichte beglazing, wat zorgt voor een prettige werkomgeving en kan leiden tot energiebesparing op kunstlicht. Tegenwoordig wordt dit daktype soms opnieuw toegepast, mede omdat de schuine vlakken zich goed lenen voor het plaatsen van zonnepanelen.
Vergelijkbare termen
Zadeldak
Gebruikte bronnen: