ZVB
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
ZVB staat voor Zelfverdichtend Beton, een betonsoort met een zeer hoge vloeibaarheid die zonder externe verdichting, zoals trillen, verwerkt kan worden.
Omschrijving
Zelfverdichtend Beton (ZVB) is ontwikkeld om volledige verdichting te bereiken door alleen het eigen gewicht van de betonspecie. Dit type beton vloeit gemakkelijk door complexe bekistingen en dicht wapeningsnetten, vult nauwe ruimtes volledig op en minimaliseert het risico op grindnesten en luchtinsluitingen. Het gebruik van ZVB leidt tot een homogeen en dicht betonoppervlak, wat bijdraagt aan de duurzaamheid van de constructie. Om de hoge vloeibaarheid en stabiliteit te verkrijgen, worden speciale hulpstoffen, met name superplastificeerders, toegevoegd. Deze hulpstoffen verbeteren de verwerkbaarheid aanzienlijk zonder extra water toe te voegen, wat essentieel is voor het behouden van de sterkte en duurzaamheid van het beton. ZVB wordt geclassificeerd volgens consistentieklassen die de vloeibaarheid uitdrukken, zoals SF1, SF2 en SF3. Naast vloeibaarheid worden bij ZVB ook eigenschappen zoals viscositeit (stroperigheid), het risico op blokkering bij wapening en de stabiliteit van het mengsel beoordeeld.
Toepassingen en Voordelen
Zelfverdichtend beton wordt breed toegepast, met name bij complexe constructies met veel wapening, slanke elementen of moeilijk bereikbare bekistingen waar traditioneel verdichten lastig is. Het gebruik van ZVB vermindert de benodigde arbeid en versnelt de bouwtijd doordat trillen niet nodig is. Dit heeft ook een positief effect op de arbeidsomstandigheden door minder geluidsoverlast en fysieke belasting. De resulterende hoge oppervlaktekwaliteit maakt ZVB ook geschikt voor esthetische toepassingen zoals schoonbeton.
Vergelijkbare termen
Zelfverdichtend beton
Gebruikte bronnen: