Windtoren
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een windtoren, ook bekend als windvanger, is een traditioneel bouwelement, met name in de architectuur van het Midden-Oosten, dat dient voor natuurlijke ventilatie en passieve koeling van gebouwen.
Omschrijving
Windtorens worden al duizenden jaren toegepast in gebieden met een warm klimaat, zoals Iran en andere delen van het Midden-Oosten en Noord-Afrika. Ze vangen de wind op en leiden deze naar beneden, de gebouwen in, waardoor ventilatie en verkoeling ontstaan. Het ontwerp van de windtoren kan variëren, afhankelijk van lokale omstandigheden zoals de heersende windrichting; er bestaan onder andere enkel-, dubbel- of meervoudig gerichte windtorens. Naast het vangen van wind, kunnen windtorens ook functioneren als zonneschoorsteen, waarbij warme lucht omhoog afgevoerd wordt. Soms worden windtorens gecombineerd met ondergrondse waterkanalen (qanats) om de lucht verder af te koelen door verdamping.
Vergelijkbare termen
Ventilatietoren
Gebruikte bronnen: