Wegconstructie
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
De wegconstructie omvat de totale opbouw van een weg, bestaande uit diverse lagen materialen, aangebracht op het baanbed, die samen zorgen voor de draagkracht, stabiliteit en duurzaamheid van de weg.
Omschrijving
Een wegconstructie is typisch opgebouwd uit verschillende lagen bovenop de aardebaan, waaronder een fundering en een onderfundering, en de uiteindelijke verharding zoals asfalt of beton. Deze lagen vervullen elk een specifieke functie binnen het weglichaam. De fundering rust doorgaans op de onderfundering en draagt bij aan een goed draagvermogen voor de verharding. De keuze van de materialen en de dikte van de verschillende lagen worden afgestemd op factoren zoals de verwachte verkeersbelasting en de eigenschappen van de ondergrond.
Opbouw en functies
Een gebruikelijke opbouw van een wegconstructie, van beneden naar boven, bestaat uit de aardebaan, eventueel een zandlaag of menggranulaat, een puinfundering, en de uiteindelijke asfalt- of betonverharding. De funderingslaag is cruciaal voor de draagkracht. Watermanagement, zoals drainage- en afvoervoorzieningen, is essentieel voor de bescherming van de wegconstructie tegen inwerking van water, wat kan leiden tot verlies van draagvermogen en schade. De dikte en kwaliteit van de fundering spelen een belangrijke rol bij de totale aanleg- en onderhoudskosten.
Materialen en toepassingen
Voor de funderingslaag kunnen diverse materialen worden gebruikt, zoals gewassen natuursteenslag of gebroken grind. De dikte van de fundering varieert afhankelijk van de verwachte verkeersbelasting. Voor zwaardere belastingen kan een drainerend schraal beton worden toegepast voor een hogere draagkracht. Schuimbeton wordt in de wegenbouw toegepast als lichtgewicht ophoog- en funderingsmateriaal, met name in gebieden met een zettingsgevoelige ondergrond, om zettingen te beperken en horizontale krachten te reduceren.
Vergelijkbare termen
Wegverharding
Gebruikte bronnen: