Waterlijn
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
De waterlijn is de lijn die het grensvlak aangeeft tussen het water en een object of constructie, zoals een schip, oever of gebouw.
Omschrijving
De waterlijn is een belangrijk referentiepunt, zowel in de scheepvaart als in de bouw. Bij schepen bepaalt de waterlijn het deel van het schip dat onder water ligt en is deze van belang voor zaken als draagvermogen en stabiliteit. In de bouw wordt de term gebruikt om het niveau van het water aan te duiden, bijvoorbeeld bij waterbouwkundige constructies zoals beschoeiingen, bruggen of stuwen. Ook bij drijvende bouwwerken is de waterlijn een referentiepunt. De waterlijn kan de grens zijn tussen het onderwatergedeelte, dat te maken heeft met factoren als corrosie en aantasting, en het bovengrondse deel van een constructie. Bij natuurvriendelijke oevers loopt een flauwhellend talud van beneden de waterlijn tot op of boven de waterlijn.
Toepassingen in de bouw
In de bouwsector komt de term waterlijn onder andere naar voren bij waterbouwkundige constructies, zoals kades, steigers, bruggen en sluizen. Ook bij de aanleg van beschoeiingen speelt de waterlijn een rol; het deel van de beschoeiingspalen onder de waterlijn is minder onderhevig aan rotting. Bij drijvende bouwwerken, zoals woonarken, is de waterlijn een maatgevend peil. Zelfs bij daken kan de term voorkomen, waarbij de denkbeeldige waterlijn op een dakvlak wordt gevormd door de laagste punten van een rij dakpannen.
Vergelijkbare termen
Niveau
Gebruikte bronnen: