Watergangen
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een watergang is een langgerekte verlaging in het terrein, natuurlijk of kunstmatig, die permanent of periodiek water bevat.
Omschrijving
Watergangen zijn onderdeel van het watersysteem en spelen een belangrijke rol in de waterhuishouding. Ze voeren overtollig water af, voorkomen wateroverlast en kunnen dienen voor de aanvoer van water in droge periodes. Voorbeelden van watergangen zijn rivieren, beken, sloten, grachten, kanalen en tochten. Het onderhoud van watergangen is essentieel voor een goede waterafvoer en kan de verantwoordelijkheid zijn van eigenaren van aanliggende percelen, oftewel aangelanden, vooral bij overige watergangen.
Typen watergangen
Watergangen worden onderscheiden in verschillende typen op basis van hun functie en omvang. Zo zijn er primaire watergangen en overige watergangen, waarbij voor de laatste categorie de eigenaren van de aanliggende percelen vaak verantwoordelijk zijn voor het onderhoud. Specifieke voorbeelden zijn sloten, die primair dienen voor de afvoer van lokaal water, en tochten, die in polders fungeren als hoofdwateringskanaal. Andere typen zijn onder meer vaarten, veenstromen, singels, duinrellen, en in de scheepsbouw kan 'watergang' ook verwijzen naar een specifieke constructie langs een houten dek.
Functie in civiele techniek
In de civiele techniek zijn watergangen cruciale elementen van de infrastructuur. Ze zijn van belang voor waterbeheer, wateraanvoer en -afvoer, en kunnen deel uitmaken van complexere waterstaatswerken zoals boezems en sifons. Het ontwerp, de aanleg en het onderhoud van watergangen valt onder de waterbouw, een onderdeel van de civiele techniek. Watergangen kunnen ook dienen als beveiligingsmaatregel, bijvoorbeeld als greppel rondom een terrein. Daarnaast zijn watergangen, samen met dijken, sluizen en bruggen, belangrijke kunstwerken binnen de waterbouw en de civiele infrastructuur.
Vergelijkbare termen
Sloot
Gebruikte bronnen: