Warmteopwekker
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een warmteopwekker is een apparaat of installatie die bedoeld is voor het opwekken van warmte, meestal ten behoeve van ruimteverwarming of warm tapwater.
Omschrijving
Warmteopwekkers vormen een essentieel onderdeel van verwarmingsinstallaties in gebouwen. Ze zetten diverse energievormen om in bruikbare warmte. Voorbeelden van warmteopwekkers zijn cv-ketels, warmtepompen en, in bredere zin, systemen die restwarmte benutten zoals bij stadsverwarming. Bij het selecteren van een warmteopwekker is het belangrijk rekening te houden met de warmtevraag van het gebouw, het afgiftesysteem (zoals radiatoren, vloer- of wandverwarming) en duurzaamheidsdoelstellingen. In zowel nieuwbouw als bij renovatie worden verschillende typen warmteopwekkers toegepast.
Soorten warmteopwekkers
Er zijn diverse soorten warmteopwekkers, waaronder gasgestookte ketels (zoals HR-ketels), elektrische boilers, warmtepompen (lucht-water, bodem-water, etc.) en systemen die werken op biomassa of restwarmte. Warmtepompen worden steeds vaker toegepast, soms als enige warmteopwekker (monovalent) of in combinatie met een andere opwekker (bivalent of hybride). De keuze hangt af van factoren zoals de isolatie van het gebouw, het benodigde warmteniveau en de beschikbaarheid van aansluitingen.
Integratie in verwarmingssystemen
Een warmteopwekker maakt deel uit van een compleet verwarmingssysteem, dat verder bestaat uit leidingen voor transport van warmte en een afgiftesysteem dat de warmte afgeeft aan de ruimte. De efficiëntie van een warmteopwekker, met name warmtepompen, is vaak hoger bij lagere aanvoertemperaturen, wat implicaties heeft voor het type afgiftesysteem. Bij renovatie kan het nodig zijn het afgiftesysteem aan te passen bij de plaatsing van een nieuwe, duurzamere warmteopwekker, zoals het geschikt maken van radiatoren voor lage temperatuurverwarming.
Vergelijkbare termen
Verwarmingssysteem
Gebruikte bronnen: