Warmtedoorgangscoëfficiënt
Definitie
De warmtedoorgangscoëfficiënt (U-waarde) is een maat voor de hoeveelheid warmte die per seconde door een materiaal of constructie gaat, uitgedrukt in W/m²K.
Omschrijving
De warmtedoorgangscoëfficiënt, ook wel U-waarde genoemd, geeft aan hoe goed een materiaal of constructie warmte geleidt. Het wordt berekend als de hoeveelheid warmte (in watt) die per seconde door een oppervlakte van 1 vierkante meter gaat bij een temperatuurverschil van 1 Kelvin tussen de binnen- en buitenkant. Een lage U-waarde duidt op een goede isolatie, terwijl een hoge U-waarde wijst op een slechte isolatie.De U-waarde wordt veel gebruikt in de bouw om de energie-efficiëntie van muren, daken, ramen en andere bouwdelen te beoordelen. Materialen met een lage U-waarde, zoals isolatiematerialen (bijv. glaswol, PIR-platen), worden vaak toegepast om warmteverlies te minimaliseren. Bij het ontwerpen van energiezuinige gebouwen is het streven naar een zo laag mogelijke U-waarde essentieel om aan de eisen van bouwregelgeving (zoals BENG) te voldoen.
Onderhoud en duurzaamheidsaspecten spelen ook een rol
een goede isolatie vermindert niet alleen het energieverbruik, maar verlengt ook de levensduur van een gebouw. Problemen kunnen ontstaan bij verkeerde toepassing van materialen, zoals koudebruggen, waardoor de U-waarde in de praktijk hoger uitvalt dan berekend.
Vergelijkbare termen
Thermische geleidbaarheid