Warmte-koude-opslag
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Warmte-koude-opslag (WKO) is een duurzame techniek die gebruikmaakt van de bodem om warmte en koude op te slaan en later te benutten voor het verwarmen en koelen van gebouwen.
Omschrijving
Bij WKO wordt in de zomer de overtollige warmte uit gebouwen of processen in de bodem opgeslagen, meestal in een watervoerende laag (aquifer). In de winter wordt deze opgeslagen warmte weer opgepompt en gebruikt voor verwarming. Omgekeerd wordt in de winter de koude van buiten opgeslagen in de bodem om in de zomer te kunnen koelen. WKO-systemen worden vaak gekoppeld aan warmtepompen om de benodigde temperaturen te bereiken en het rendement te optimaliseren. Deze techniek draagt bij aan energiebesparing en lagere CO2-uitstoot.
Soorten WKO-systemen
Er wordt onderscheid gemaakt tussen open en gesloten WKO-systemen. Open systemen maken direct gebruik van grondwater door dit op te pompen en na gebruik weer terug te pompen in de bodem. Dit type wordt vaak toegepast bij grotere projecten zoals utiliteitsgebouwen of kassen. Gesloten systemen circuleren een vloeistof door een gesloten buizenstelsel in de bodem, waarbij warmte of koude via de buiswand wordt uitgewisseld met de bodem. Deze systemen zijn doorgaans kleiner en worden vaker gebruikt in de woningbouw.
Toepassingen
WKO-systemen zijn geschikt voor diverse toepassingen, waaronder (grotere) utiliteitsgebouwen, kantoren, scholen, ziekenhuizen, winkelcomplexen en kassen. Ook in de woningbouw, met name bij nieuwbouw of grotere renovatieprojecten en appartementencomplexen, wordt steeds vaker gebruik gemaakt van WKO.
Vergelijkbare termen
Grondwarmtewisselaar
Gebruikte bronnen: