Warmte-impulsiecoëfficiënt

---

Definitie

De warmte-impulsiecoëfficiënt is een maatstaf voor de warmtegeleidingseigenschappen van een materiaal, specifiek gerelateerd aan de snelheid waarmee warmte door dat materiaal wordt overgedragen.

Omschrijving

De warmte-impulsiecoëfficiënt is een belangrijke parameter bij het beoordelen van de thermische efficiëntie van materialen in de bouwsector. Het geeft aan hoe snel warmte wordt overgedragen door een materiaal en is van groot belang bij het ontwerpen van energiezuinige gebouwen. Materialen met een lage warmte-impulsiecoëfficiënt hebben een betere isolerende werking en dragen bij aan lagere energiekosten voor verwarming en koeling. De coëfficiënt wordt beïnvloed door factoren zoals materiaaldikte, dichtheid en thermische geleidbaarheid.

Vergelijkbare termen

Warmtegeleidingscoëfficiënt