Wapeningsstaal
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Wapeningsstaal is staal dat in beton wordt toegepast om trek- en schuifspanningen op te nemen, waardoor scheurvorming in het beton wordt beperkt of voorkomen.
Omschrijving
Beton is sterk onder druk, maar heeft een beperkte treksterkte. Om deze beperking op te heffen en constructies als balken en vloeren te realiseren die bij belasting niet bezwijken onder trekkrachten, wordt wapeningsstaal in het beton aangebracht. Het staal neemt de trekkrachten op, terwijl het beton de drukkrachten opvangt. Dit samengestelde materiaal wordt gewapend beton genoemd. Wapeningsstaal wordt doorgaans geleverd in de vorm van staven, netten (ook wel bouwstaalmatten of betongaas genoemd) of korven. De staven zijn meestal voorzien van ribbels om de hechting met het omliggende beton te verbeteren en te zorgen voor een goede krachtsoverdracht. Als de hechting via ribbels niet voldoende is, kunnen de uiteinden van de staven worden voorzien van haken. Het wapeningsstaal wordt vóór het storten van het beton in de bekisting geplaatst en volledig omhuld door het beton. Een correcte 'betondekking', de afstand tussen het staaloppervlak en de buitenkant van het beton, is essentieel om het wapeningsstaal te beschermen tegen corrosie.
Soorten Wapeningsstaal
In Nederland worden voornamelijk de betonstaalsoorten B500A, B500B en B500C toegepast volgens de NEN 6008-norm. Deze soorten verschillen onder andere in nominale middellijn en de minimale rek- en vermoeiingssterkte. B500A kan een glad, gedeukt of geribbeld oppervlak hebben, terwijl B500B en B500C gedeukt of geribbeld zijn. B500B en B500C hebben hogere eisen aan rek en vermoeiingssterkte dan B500A. B500C wordt met name gebruikt in constructies waarbij bijzondere eisen worden gesteld, zoals in aardbevingsgebieden.
Corrosie en Bescherming
Corrosie, oftewel het roesten van wapeningsstaal, is een belangrijk aandachtspunt bij gewapend beton. Roestvorming leidt tot uitzetting van het staal, wat scheuren in het beton kan veroorzaken en uiteindelijk de constructie kan aantasten (betonrot). De alkaliteit van het poriewater in het beton beschermt het staal normaal gesproken tegen corrosie door een passieve oxidehuid te vormen. Deze bescherming kan verloren gaan door carbonatatie (verlaging van de pH door koolzuur) of door indringing van chloriden, bijvoorbeeld uit dooizouten of zeewater. Voldoende betondekking is cruciaal om indringing van schadelijke stoffen te voorkomen. Aanvullende maatregelen, zoals kathodische bescherming of beschermende coatings op het wapeningsstaal, kunnen worden toegepast in agressieve milieus om corrosie tegen te gaan of te vertragen.
Vergelijkbare termen
Betonstaal
Gebruikte bronnen: