Vorst-dooicyclus
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een vorst-dooicyclus is een periode waarin de temperatuur afwisselend onder en boven het vriespunt schommelt, wat kan leiden tot schade aan bouwmaterialen door de volumeverandering van water bij bevriezing.
Omschrijving
Vorst-dooicyclisch gedrag kan schade veroorzaken aan poreuze bouwmaterialen zoals beton en metselwerk. Wanneer water in de poriën van deze materialen bevriest, zet het ongeveer 9% uit. Als er onvoldoende ruimte is in de poriën om deze uitzetting op te vangen, ontstaat er interne druk. Herhaaldelijke cycli van bevriezen en ontdooien (vorst-dooicycli) kunnen leiden tot microscheuren, afschilfering (spalling of scaling), en uiteindelijk tot aanzienlijke schade aan het materiaal en de constructie. De aanwezigheid van dooizouten kan dit proces versterken en leiden tot een ander schadebeeld, met name aan horizontale oppervlakken.
Invloed van factoren en preventie
De mate van schade door vorst-dooicycli hangt af van verschillende factoren, waaronder de porositeit en waterverzadigingsgraad van het materiaal, de kwaliteit van het beton (water-cementfactor), en de snelheid van de temperatuurwisselingen. Jong beton met veel ongebonden water is bijvoorbeeld gevoeliger voor vorstschade. Om schade te voorkomen, kunnen diverse maatregelen worden genomen. Het toepassen van vorstbestendig beton, vaak aangeduid met XF-milieuklassen in de normering, is essentieel. Dit type beton heeft een lagere water-cementfactor en/of bevat luchtbelvormers. Luchtbelvormers creëren minuscule luchtbelletjes in het beton die extra ruimte bieden voor het uitzettende water. Ook een goede nabehandeling van beton om uitdroging te voorkomen en het eerste jaar geen dooizouten te gebruiken op nieuw beton draagt bij aan de duurzaamheid. Impregneren van beton kan ook helpen om de indringing van water te verminderen, wat de kans op vorstschade verkleint.
Vergelijkbare termen
Vorstschade
Gebruikte bronnen: