Vloeispanning
Definitie
Vloeispanning is de spanning waarbij een materiaal plastisch begint te vervormen zonder dat de belasting verder toeneemt.
Omschrijving
Vloeispanning is een cruciale materiaaleigenschap in de bouwkunde, vooral bij metalen en kunststoffen. Het geeft de spanning aan waarbij een materiaal overgaat van elastische vervorming (waarbij het materiaal terugkeert naar zijn oorspronkelijke vorm) naar plastische vervorming (waarbij het materiaal permanent vervormt). Dit fenomeen is belangrijk bij het ontwerpen van constructies, omdat het de maximale belasting bepaalt die een materiaal kan weerstaan zonder blijvende schade.
Eigenschappen en kenmerken
- Vloeispanning wordt uitgedrukt in MPa (Megapascal) of N/mm².- Het is een maat voor de sterkte van een materiaal.
Materialen en bouwmethoden
- Bij staal wordt de vloeispanning vaak bepaald door trekproeven, waarbij een staaf onder spanning wordt gebracht totdat deze plastisch begint te vervormen.
Toepassingen en praktijkvoorbeelden
- In staalconstructies wordt de vloeispanning gebruikt om de veiligheidsmarges te berekenen.- Bij kunststoffen is het belangrijk voor het ontwerpen van onderdelen die onder druk staan, zoals buizen of fittingen.
Onderhoud en duurzaamheidsaspecten
- Materialen met een hoge vloeispanning zijn vaak duurzamer omdat ze beter bestand zijn tegen permanente vervorming.
Problemen en uitdagingen
- Een te lage vloeispanning kan leiden tot voortijdige vervorming van constructies.- Nauwkeurige meting van vloeispanning is essentieel voor veilig ontwerp.
Voorbeelden of casestudies
- Bij bruggenbouw wordt staal met een hoge vloeispanning gebruikt om veiligheidsmarges te waarborgen.
Vergelijkbare termen
Vloeigrens