Vierendeelbrug
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een vierendeelbrug is een type brug dat gebruik maakt van een vierendeelligger, een constructie van horizontale en verticale elementen met stijve verbindingen, zonder diagonale verstijvingen zoals bij een traditionele vakwerkbrug.
Omschrijving
De vierendeelbrug is gebaseerd op het principe van de vierendeelligger, ontwikkeld door de Belgische ingenieur Arthur Vierendeel rond 1895-1896. In tegenstelling tot vakwerkbruggen met diagonale staven, bestaat een vierendeelligger uit rechthoekige of vierkante vakken. De stijfheid en draagkracht van de constructie komen voort uit de momentvaste, oftewel stijve, verbindingen tussen de horizontale en verticale staven. Dit vereist dat de knopen zwaarder worden uitgevoerd, bijvoorbeeld met verstijvingsschotten. Vierendeelbruggen werden in België veel toegepast, met name voor spoorwegen en bij de aanleg van het Albertkanaal.
Kenmerken en Toepassing
Een belangrijk kenmerk van een vierendeelbrug is de afwezigheid van diagonale elementen, wat resulteert in een open en transparante uitstraling. Dit kan esthetische voordelen hebben en zorgt voor vrije doorgangsopeningen. Naast bruggen wordt het vierendeelprincipe ook toegepast in andere constructies, zoals gebinten en in het verleden zelfs in gebouwen zoals het oorspronkelijke World Trade Center in New York.
Historische Context
Arthur Vierendeel ontwikkelde de ligger zonder diagonalen in 1896 en verkreeg hier later patent op. De eerste brug volgens dit principe bouwde hij in 1897 voor de wereldtentoonstelling in Tervuren. De eerste echte Vierendeelbrug, de Brug van de Waterhoek over de Schelde, werd gebouwd tussen 1902 en 1904. Hoewel veel Vierendeelbruggen tijdens de wereldoorlogen zijn vernietigd, zijn er nog enkele bewaard gebleven.
Vergelijkbare termen
Vakwerkbrug
Gebruikte bronnen: