Vezelkabel
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een vezelkabel, ook bekend als optische kabel, is een communicatiekabel die één of meerdere optische vezels bevat voor de overdracht van lichtsignalen.
Omschrijving
Vezelkabels worden gebruikt voor het snel en betrouwbaar transporteren van signalen over grotere afstanden, zoals in telecommunicatie en datacenters. In tegenstelling tot elektrische kabels, die metalen geleiders gebruiken, maakt een vezelkabel gebruik van dunne draden van glas of kunststof. De basisstructuur van een vezelkabel bestaat uit een kern (de vezel zelf), omgeven door een bekleding (cladding) met een lagere brekingsindex om het licht binnen de kern te houden, en een beschermende buitenmantel.
Structuur en Materialen
De kern van een optische vezel, gemaakt van zeer zuiver glas of kunststof, is het element dat het lichtsignaal transporteert. Deze kern is omgeven door een bekleding, die ervoor zorgt dat het licht via interne reflectie in de kern blijft en niet ontsnapt. De vezel zelf is uiterst dun, vergelijkbaar met een mensenhaar. Om de vezel(s) te beschermen, wordt de kabel voorzien van meerdere lagen, waaronder een coating, verstevigingselementen en een buitenmantel van materialen zoals PVC of PE. Deze mantel beschermt de vezel tegen vocht, fysieke schade en omgevingsfactoren.
Soorten en Toepassingen
Er zijn verschillende soorten vezelkabels, waaronder single-mode en multimode vezels. Single-mode vezels worden voornamelijk gebruikt voor langeafstandscommunicatie en buitentoepassingen, terwijl multimode vezels geschikter zijn voor kortere afstanden en binnentoepassingen zoals in datacenters. Vezelkabels worden breed toegepast in communicatiesystemen voor de overdracht van spraak, gegevens en beelden. In de bouw worden ze gebruikt voor netwerken, zowel binnen gebouwen als voor de aansluiting op externe netwerken (FTTH, Fiber To The Home).
Gebruikte bronnen: