Vervormingsmeter
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een vervormingsmeter is een meetinstrument, vaak uitgevoerd als rekstrookje, dat wordt gebruikt om de mate van vervorming of rek in een materiaal of constructie te meten.
Omschrijving
Vervormingsmeters, met name rekstrookjes, zijn sensoren die vervormingen in materialen zoals beton, staal en hout meten. Ze werken op basis van het principe dat de elektrische weerstand van het rekstrookje verandert wanneer het materiaal waarop het is bevestigd, vervormt. Deze weerstandsverandering wordt gemeten en omgerekend naar de mate van rek. In de bouw- en civiele techniek worden rekstrookjes toegepast om de structurele integriteit van constructies te monitoren en te analyseren of een constructie niet te hoog belast wordt. Ze kunnen worden gebruikt voor het meten en monitoren van belasting en vermoeiing van materialen en dienen ter verificatie van computerberekeningen. Rekstrookjes kunnen op diverse materialen worden aangebracht, waaronder metalen, kunststoffen, hout en beton.
Toepassingen van rekstrookjes
Rekstrookjes worden in diverse sectoren toegepast, waaronder de bouw en civiele techniek, onderzoek & ontwikkeling en machinebouw. Specifiek in de bouw worden ze gebruikt voor het meten van spanning en rek in betonnen elementen en andere constructies. Ze zijn inzetbaar bij het ontwerpen van krachtopnemers en weegcellen, en worden gebruikt voor het meten van belasting op bijvoorbeeld verankeringen, bruggen en bouwconstructies.
Werking van een rekstrookje
Een rekstrookje is een elektrisch circuit waarbij de weerstand van een geleider verandert wanneer het materiaal wordt uitgerekt of samengedrukt. Deze weerstandsverandering is direct gerelateerd aan de rek in het materiaal. Door deze verandering te meten, kan de rek worden berekend of direct worden afgelezen met een meetinstrument. Er zijn verschillende vormen en configuraties van rekstrookjes beschikbaar, afhankelijk van de specifieke meetbehoefte.
Gebruikte bronnen: