Verstijving
Definitie
Verstijving is een bouwkundige techniek waarbij een constructie of bouwelement wordt versterkt om stijfheid en stabiliteit te vergroten, waardoor vervorming of instabiliteit wordt voorkomen.
Omschrijving
Verstijving wordt toegepast om de stijfheid en stabiliteit van constructies te verbeteren, vooral bij elementen die onderhevig zijn aan grote belastingen, zoals balken, kolommen, wanden of vloeren. Dit kan worden bereikt door het toevoegen van extra materialen, zoals stalen profielen, houten latten of betonnen ribben, of door het aanbrengen van diagonale of kruisvormige verbindingen.In de praktijk wordt verstijving vaak gebruikt bij het versterken van houten vloeren, stalen frames of metselwerkconstructies. Bijvoorbeeld, in stalen bruggen worden verstijvers toegepast om torsie en doorbuiging tegen te gaan. In houtskeletbouw worden kruislings geplaatste latten gebruikt om wanden te verstijven.Onderhoud van verstijfde constructies is essentieel om scheuren, corrosie of losraken van verbindingen te voorkomen. Duurzaamheidsaspecten spelen een rol bij de keuze van materialen, waarbij vaak gekozen wordt voor roestvrij staal of geïmpregneerd hout.Problemen kunnen ontstaan bij onjuiste plaatsing van verstijvers, wat leidt tot overbelasting van andere delen van de constructie. Een bekend voorbeeld is het versterken van oude gebouwen met stalen frames om aardbevingsbestendigheid te verbeteren.
Vergelijkbare termen
Versteviging