Versterkingsmodule
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een versterkingsmodule is een element of techniek die wordt toegepast om de draagkracht, stijfheid of stabiliteit van een bestaande constructie te verbeteren.
Omschrijving
Structurele versterking is nodig wanneer een gebouw niet meer voldoet aan de huidige eisen, bijvoorbeeld door een functiewijziging, verhoogde belasting, schade (zoals door brand, botsing of aardbeving), ontwerp- of uitvoeringsfouten, of veroudering. Het doel van versterking is het verhogen van de capaciteit van de constructie, terwijl verstijving het verhogen van de weerstand tegen vervorming beoogt. Versterkingsmethoden kunnen bestaan uit het aanpassen van de doorsnede, het toepassen van voorspanwapening of het gebruik van vezelcomposieten zoals CFRP (Carbon Fiber Reinforced Polymer). Het herstellen en versterken van constructies, waaronder betonconstructies, is van groot belang en vormt een aanzienlijk deel van de bouwkundige investeringen. Nauwkeurige berekeningen en professionele uitvoering zijn essentieel bij het installeren van versterkingsoplossingen.
Toepassingen en Materialen
Versterkingsmodules worden toegepast in diverse bouwconstructies zoals gebouwen, bruggen, pijlers, balken, muren, kolommen, vloerplaten, viaducten, silo's, tanks en tunnels. Materialen die hiervoor gebruikt worden zijn onder andere staalwapening, vezelversterkte polymeren (FRP), zoals CFRP lamellen en weefsels, en in specifieke gevallen ook methoden zoals waterglasinjectie voor funderingsversterking. CFRP materialen, bekend om hun hoge treksterkte en lage gewicht, worden vaak met speciale epoxy lijmen aangebracht op het oppervlak van betonconstructies als lijmwapening om de trekkracht te herstellen of te vergroten. Ook voorspanning met vezelcomposieten kan worden toegepast. Soms worden mechanische verankeringen gebruikt om hechting te verbeteren.
Vergelijkbare termen
Versterkingselement
Gebruikte bronnen: