Verharden
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Verharden in de bouw verwijst naar het aanbrengen van een stevige constructie op de ondergrond die bestand is tegen verkeer en weersinvloeden, zoals bij wegen en paden.
Omschrijving
Verharding is een belangrijk onderdeel van de infrastructuur en kan bestaan uit verschillende materialen en opbouwlagen. Het doel is om een duurzaam en stabiel oppervlak te creëren. Afhankelijk van de toepassing en belasting zijn er diverse soorten verhardingen, zoals gesloten verhardingen (bijvoorbeeld asfalt en beton) en open verhardingen (zoals bestrating met klinkers of tegels).
Soorten Verharding
Er zijn verschillende soorten verhardingen. Gesloten verhardingen, zoals asfalt en beton, vormen een solide geheel. Asfalt bestaat uit een mengsel van mineraal aggregaat en bitumen, dat na verhitting wordt aangebracht en afkoelt om te verharden. Betonverharding wordt gemaakt van cement, grind, zand en water, dat na menging uithardt tot een sterk oppervlak. Open verhardingen bestaan uit losse elementen zoals klinkers of tegels, waarbij de ruimte tussen de elementen wordt opgevuld, vaak met zand. Ook half-verhardingen, opgebouwd uit onsamenhangend materiaal zoals grind of steenslag, vallen onder de noemer verharding.
Verharden versus Uitharden
Hoewel de termen soms door elkaar worden gebruikt, is er een verschil tussen verharden en uitharden. Verharden heeft in de bouw vaak betrekking op het aanbrengen van een duurzame oppervlakteconstructie, met name in de wegenbouw. Uitharden is daarentegen een proces waarbij een materiaal, zoals beton of lijm, zijn definitieve sterkte en eigenschappen verkrijgt door chemische reacties of fysische veranderingen. Bij beton is uitharden het proces waarbij het cement reageert met water en het mengsel hard wordt. Dit proces kan, afhankelijk van factoren zoals temperatuur en samenstelling, meerdere dagen tot weken duren voordat de volledige sterkte is bereikt.
Vergelijkbare termen
Verstevigen
Gebruikte bronnen: