Verf
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Verf is een vloeibaar product dat na aanbrengen op een oppervlak een hechtende, dekkende en beschermende laag vormt, samengesteld uit bestanddelen zoals bindmiddel, pigmenten, vulstoffen en oplosmiddelen.
Omschrijving
Verf wordt in de bouw en daarbuiten gebruikt om objecten en oppervlakken te beschermen, verfraaien en te voorzien van specifieke eigenschappen. De belangrijkste componenten zijn bindmiddelen die zorgen voor de hechting en filmvorming, pigmenten voor kleur en dekking, vulstoffen voor volume en bepaalde eigenschappen, en oplosmiddelen of verdunningsmiddelen om de verf verwerkbaar te maken. Additieven kunnen worden toegevoegd om eigenschappen zoals droogtijd, duurzaamheid, en weerstand tegen weersinvloeden te beïnvloeden.
Soorten verf
Er bestaan diverse soorten verf voor verschillende toepassingen, zoals grondverf (primer) voor hechting en dekking, muurverf voor binnenmuren en plafonds, en lakverf voor hout en metaal. Ook zijn er speciale verven zoals brandwerende verf of markeerverf voor de infra+bouw. Verven kunnen gebaseerd zijn op verschillende bindmiddelen en oplosmiddelen, zoals verven op waterbasis (acrylaatverf, latexverf) of op basis van terpentine (alkydverf). De keuze van de verfsoort hangt af van de ondergrond en het gewenste resultaat.
Samenstelling en eigenschappen
De samenstelling van verf bepaalt de eigenschappen. Pigmentgehalte beïnvloedt de dekking. Bindmiddelen, zoals alkydhars of acrylaathars, vormen de verffilm na droging. Oplosmiddelen zorgen dat de verf vloeibaar is voor applicatie. Moderne verven bevatten soms geen loodwit meer, maar zinkchromaat of zinkfosfaat. Het vastestofgehalte (bindmiddel, pigmenten, vulstoffen) is ook een belangrijke factor.
Vergelijkbare termen
Lak
Gebruikte bronnen: