Verdichtingsgraad

---

Definitie

De verdichtingsgraad is een maat voor de mate waarin een materiaal, zoals grond of beton, is samengedrukt ten opzichte van zijn maximale dichtheid. Het wordt uitgedrukt als een percentage en is belangrijk voor de stabiliteit en draagkracht van constructies.

Omschrijving

De verdichtingsgraad is een cruciale parameter in de bouw, vooral bij grondwerken en betonconstructies. Het geeft aan in hoeverre een materiaal is verdicht ten opzichte van zijn theoretisch maximale dichtheid, bepaald door laboratoriumproeven zoals de Proctor-test. Een hoge verdichtingsgraad zorgt voor betere draagkracht, vermindert zetting en voorkomt problemen zoals verzakkingen of scheuren.Bij grondverdichting wordt de verdichtingsgraad bereikt door het toepassen van trillingsplaten, walsen of stampers. Voor beton wordt verdichting vaak bereikt door trillen of storten. Een verdichtingsgraad van 95% of hoger is doorgaans vereist voor funderingen en wegenbouw.Onderhoud en duurzaamheidsaspecten zijn belangrijk, omdat een onvoldoende verdichte ondergrond kan leiden tot structurele problemen op lange termijn. Problemen zoals zetting, scheurvorming of waterinfiltratie kunnen ontstaan bij een te lage verdichtingsgraad. Praktijkvoorbeelden zijn onder andere de aanleg van snelwegen, waar een verdichtingsgraad van 98% of hoger wordt nagestreefd voor optimale stabiliteit.

Vergelijkbare termen

Proctor-test