Verbindingselementen
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Verbindingselementen zijn componenten die worden gebruikt om twee of meer bouwdelen, materialen of objecten mechanisch met elkaar te verbinden.
Omschrijving
In de bouw worden verbindingselementen, ook wel bevestigingsmiddelen genoemd, ingezet om structurele stabiliteit en de integriteit van een constructie te waarborgen. Ze zorgen voor de overdracht van krachten tussen de verbonden delen. Voorbeelden hiervan zijn bouten, moeren, schroeven, ankers en pennen. De keuze van het juiste verbindingselement is afhankelijk van diverse factoren, zoals de te verbinden materialen, de beoogde belasting en de vereiste losmaakbaarheid van de verbinding.
Toepassingen en materialen
Verbindingselementen worden in vrijwel elk aspect van de bouw gebruikt, van het verbinden van houten balken bij de constructie van een pergola tot het verankeren van gevelsystemen. De materialen waaruit verbindingselementen worden vervaardigd variëren, maar veelvoorkomend zijn staal en roestvast staal, eventueel voorzien van afwerkingen zoals galvaniseren of poedercoaten om corrosie tegen te gaan en de levensduur te verlengen.
Verbindingstechnieken
Verbindingen kunnen worden gerealiseerd door middel van verschillende technieken, onder te verdelen in principes zoals krachtopsluiting (bijvoorbeeld met schroeven en bouten), vormopsluiting (waarbij de vorm van de elementen zorgt voor de verbinding) en materiaalversmelting (zoals bij lassen en lijmen). In de context van losmaakbaarheid voor circulair bouwen wordt onderscheid gemaakt tussen droge verbindingen (met toegevoegde elementen) en chemische verbindingen.
Vergelijkbare termen
Bevestigingsmaterialen
Gebruikte bronnen: