Verbandstechniek
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Verbandstechniek is de manier waarop bouwmaterialen, zoals stenen of blokken, ten opzichte van elkaar worden geplaatst en verbonden om een stabiele en samenhangende constructie te vormen.
Omschrijving
In de bouwkunde zorgt verbandstechniek ervoor dat verbindingsnaden verspringen om 'breuklijnen' te voorkomen, wat resulteert in een stevigere samenhang tussen de delen. Dit principe wordt toegepast bij diverse constructies zoals metselwerk en bestratingen. Metselverbanden, ook wel steenverbanden genoemd, bepalen het patroon waarin stenen worden gemetseld met als doel een zowel sterke als esthetisch aantrekkelijke muur te realiseren. Er bestaan verschillende metselverbanden, elk met specifieke kenmerken en toepassingen. De keuze van het verband wordt beïnvloed door factoren zoals de constructieve eisen en het gewenste uiterlijk.
Veelvoorkomende Metselverbanden
Er zijn diverse metselverbanden, waaronder halfsteensverband (waarbij stenen om en om verspringen), staand verband (stenen staan rechtop voor een sterke muur, vaak bij dragende muren), kruisverband (stenen worden om en om in breedte en lengte geplaatst), Vlaams verband (afwisselende laag van staande en liggende stenen), koppenverband (alleen de koppen zijn zichtbaar), kettingverband (lagen bestaan uit afwisselend een kop en twee strekken), blokverband (twee stenen boven elkaar als blok in halfsteensverband) en wildverband (koppen en strekken in ogenschijnlijk willekeurige volgorde opgenomen). De benamingen voor delen van een baksteen in metselverband zijn 'kop' (kleinste zijde), 'platte kant' (grootste zijde) en 'strek' (lange zijde). De horizontale voeg heet 'lintvoeg', de verticale voeg 'stootvoeg'.
Vergelijkbare termen
Metselverband
Gebruikte bronnen: