Veerkracht
Definitie
Veerkracht is het vermogen van een materiaal of constructie om terug te keren naar de oorspronkelijke vorm na het verwijderen van een belasting of vervorming.
Omschrijving
Veerkracht is een fundamentele eigenschap van materialen en constructies, die vooral belangrijk is bij dynamische belastingen zoals trillingen, schokken of windkrachten. Materialen met een hoge veerkracht, zoals staal en bepaalde polymeren, kunnen grote vervormingen ondergaan zonder permanent te beschadigen. Dit maakt ze geschikt voor toepassingen zoals veren, schokdempers en seismisch bestendige constructies.In de bouwkunde wordt veerkracht vaak geassocieerd met elastische vervorming, waarbij de wet van Hooke van toepassing is: de vervorming is evenredig met de uitgeoefende kracht, zolang de elastische limiet niet wordt overschreden. Bij overschrijding van deze limiet treedt plastische vervorming op, wat leidt tot blijvende schade. Veerkracht speelt een cruciale rol bij het ontwerp van constructies die bestand moeten zijn tegen herhaalde belastingen, zoals bruggen, hoogbouw en machines. Het zorgt voor veiligheid, comfort en duurzaamheid. Problemen kunnen ontstaan bij materialen met onvoldoende veerkracht, zoals brosse materialen (bijv. beton zonder wapening), die bij overbelasting plotseling kunnen bezwijken.Voorbeelden van veerkrachtige constructies zijn stalen frames in hoogbouw, die bestand zijn tegen windbelasting, en rubberen afdichtingen in gebouwen, die temperatuurwisselingen opvangen.
Vergelijkbare termen
Elasticiteit