Vakwerkligger
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een vakwerkligger is een ligger die bestaat uit vakwerkdelen, meestal samengesteld uit staven die driehoeken vormen, met als doel de stijfheid van de constructie te vergroten.
Omschrijving
Vakwerkliggers zijn dragende constructie-elementen die worden toegepast bij grotere overspanningen. Ze bestaan uit een netwerk van staven (bovenrand, onderrand, diagonalen en soms verticalen) die met elkaar zijn verbonden in knooppunten. Door de opbouw met driehoeken, die inherent vormvast zijn, is een vakwerkligger stijf en stabiel. De belasting op een vakwerkligger wordt idealiter alleen in de knooppunten geïntroduceerd, zodat de staven voornamelijk trek- of drukkrachten opnemen en er weinig buiging optreedt. Vakwerkliggers kunnen worden uitgevoerd in diverse materialen, waaronder staal, hout en beton.
Toepassingen en Varianten
Vakwerkliggers worden breed toegepast in de bouw en civiele techniek, met name bij constructies waar grote overspanningen nodig zijn, zoals in magazijnen, loodsen, kantoren en bruggen (vakwerkbruggen). Ze kunnen in verschillende vormen voorkomen, vaak aangeduid als spanten. Naast horizontale liggers bestaan er ook verticale vakwerkconstructies, vakwerkkolommen genoemd. Een specifieke variant is de Vierendeelligger, die in plaats van driehoeken rechthoeken gebruikt en waarbij de stijfheid uit de stijve knoopverbindingen komt.
Materialen en Productie
Vakwerkliggers worden geproduceerd uit verschillende materialen. Stalen vakwerkliggers zijn veelvoorkomend, waarbij de onderdelen in een werkplaats worden geboord, gezaagd, geponst en gelast, en vaak geconserveerd worden met een coating ter bescherming. Houten vakwerkliggers worden onder andere toegepast in kapconstructies en kunnen een combinatie zijn van gelamineerd hout met stalen trekstangen. Ook betonnen vakwerken komen voor.
Vergelijkbare termen
Vakwerkconstructie
Gebruikte bronnen: