Uithardingssterkte
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
De uithardingssterkte is de mate waarin een bouwmateriaal, zoals beton, weerstand biedt aan externe krachten nadat het hydratatieproces is voltooid en het materiaal zijn maximale sterkte heeft bereikt.
Omschrijving
De sterkteontwikkeling van beton begint direct na het mengen van de bestanddelen. In de eerste fase neemt de sterkte snel toe, maar naarmate het uithardingsproces (hydratatie) vordert, vertraagt deze toename totdat de maximale sterkte is bereikt. Bij beton wordt de volledige sterkte doorgaans na 28 dagen bereikt. Factoren zoals de samenstelling van het materiaal, omgevingsomstandigheden (temperatuur, luchtvochtigheid, wind) en de nabehandeling beïnvloeden de sterkteontwikkeling en de uiteindelijke uithardingssterkte. Het meten en controleren van deze sterkte is belangrijk voor de duurzaamheid en structurele integriteit van een constructie.
Sterkteontwikkeling beton
De sterkte van beton ontwikkelt zich over tijd. Een typische sterkteontwikkelingsgrafiek toont een snelle toename in de eerste dagen, waarbij na ongeveer 7 dagen al circa 70% van de eindsterkte kan zijn bereikt. Na 28 dagen is het beton doorgaans nagenoeg volledig uitgehard en heeft het zijn maximale sterkte bereikt. Goede nabehandeling is cruciaal om te snelle uitdroging te voorkomen en een optimale sterkteontwikkeling te garanderen, met name bij ongunstige weersomstandigheden zoals hoge temperaturen, lage luchtvochtigheid, bezonning en wind.
Vergelijkbare termen
Sterkteontwikkeling
Gebruikte bronnen: