Uitgang
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een uitgang is een opening in een gebouw of ruimte die specifiek bedoeld is om deze te kunnen verlaten.
Omschrijving
In de bouwkunde heeft de term 'uitgang' vaak betrekking op doorgangen die dienen als onderdeel van een vluchtroute in geval van nood, zoals bij brand. Deze uitgangen zijn cruciaal voor de veiligheid en moeten voldoen aan specifieke eisen uit het Bouwbesluit en Europese normen, zoals NEN-EN 179 en NEN-EN 1125, met betrekking tot onder andere afmetingen, de bediening van hang- en sluitwerk en de aanduiding. Vluchtroutes die eindigen op een uitgang moeten duidelijk gemarkeerd zijn met vluchtwegaanduiding volgens normen als NEN 6088 en NEN 3011 (nieuwbouw) en NEN 1838 voor de verlichting, en vrijgehouden worden van obstakels om snelle en veilige evacuatie te waarborgen. Een uitgang kan een reguliere toegang zijn die ook als vluchtdeur dient, of een specifieke nooduitgang die uitsluitend voor calamiteiten bedoeld is. Bij een enkele vluchtroute vanaf een uitgang gelden beperkingen en moet de route bescherming bieden tegen brand en rook totdat een veilige plaats, zoals het aansluitende terrein, is bereikt.
Vergelijkbare termen
Nooduitgang
Gebruikte bronnen: