Uitbloeiing
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Uitbloeiing is een witte, soms witgrijze, poederachtige of korstige afzetting op het oppervlak van metselwerk, beton of steen, veroorzaakt door het transport en de kristallisatie van oplosbare zouten door vocht.
Omschrijving
Uitbloeiing, ook wel uitslag of salpeter genoemd, is een veelvoorkomend verschijnsel in de bouw. Het ontstaat doordat vocht in bouwmaterialen, zoals metselwerk of beton, oplosbare zouten meevoert naar het oppervlak. Wanneer het vocht verdampt, blijven de zouten achter en vormen ze een zichtbare afzetting. Dit kan direct na het metselen gebeuren (vroege uitbloei) of pas na langere tijd (late uitbloei of vergipsing). Hoewel uitbloeiing esthetisch storend kan zijn, heeft het over het algemeen geen negatieve invloed op de sterkte of duurzaamheid van de constructie.
Soorten uitbloeiing
Er worden verschillende soorten uitbloeiing onderscheiden: vroege witte uitbloei (veroorzaakt door zouten zoals natrium- en kaliumzouten, calciumcarbonaat, sulfaten of chloriden), kalkuitbloei (uitspoeling van vrije kalk uit metsel- of voegmortel) en late uitbloei of vergipsing (ontstaat na maanden of jaren en is een hardnekkige witgrijze sluier door gipsafzetting).
Oorzaken en preventie
Uitbloeiing wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van vocht en oplosbare zouten in het bouwmateriaal of de mortel. Factoren die bijdragen aan uitbloeiing zijn onder meer metselen of voegen tijdens of na regen, onvoldoende afdekken van vers metselwerk, opstijgend vocht, en de combinatie van baksteen en mortel. Om uitbloeiing te voorkomen, is het belangrijk om contact met overmatig water te vermijden, vers metselwerk af te dekken, schoon water en zand te gebruiken, en indien mogelijk uitbloeiingsarme mortel toe te passen. Ook het afstemmen van de steen op de mortel en het beschermen tegen opstijgend vocht zijn belangrijke preventieve maatregelen.
Vergelijkbare termen
Zoutuitbloeiing
Gebruikte bronnen: