Trilling
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een trilling is een periodieke beweging van een object rond een evenwichtsstand die zich als een golf voortplant door een medium.
Omschrijving
Trillingen kunnen ontstaan door diverse bronnen, zoals machines, verkeer of bouwactiviteiten zoals heien of het intrillen van damwanden. Deze bewegingen kunnen zich via de bodem en de fundering verspreiden naar gebouwen. In de bouwsector kunnen trillingen zowel hinder veroorzaken voor omwonenden als potentiële schade aan gebouwen, zoals scheurvorming. De mate waarin een trilling wordt doorgegeven, hangt af van de bron, de bodemgesteldheid en de eigenschappen van het ontvangende gebouw.
Oorzaken van trillingen in de bouw
In de bouw kunnen trillingen diverse oorzaken hebben. Veelvoorkomende bronnen zijn ondergrondse tunnelboringen, graaf- en sloopwerkzaamheden, bouwverkeer, het aanbrengen van funderingspalen door te heien of boren, het aanbrengen of verwijderen van damwanden, en de inzet van zwaar materieel.
Gevolgen en beoordeling
Trillingen kunnen leiden tot schade aan de omgeving, vooral bij langdurige of veelvuldige blootstelling. Dit kan variëren van lostrillende gebouwdelen en scheurvorming tot zettingen of inklinking van de ondergrond. Gevoelige apparatuur in omliggende gebouwen kan ook beschadigd raken. Daarnaast kunnen trillingen als hinderlijk worden ervaren, wat de leefbaarheid in de omgeving van een bouwproject negatief kan beïnvloeden. Er bestaat in Nederland geen specifieke wetgeving om hinder of schade door trillingen te voorkomen, maar er zijn wel richtlijnen, zoals de SBR B-richtlijn, en beleidsregels die gebruikt worden voor de beoordeling en beheersing van trillingen. De gekozen bouwmethode heeft een bepalende invloed op de hoeveelheid trillingen die in de omgeving ontstaan.
Vergelijkbare termen
Vibratie
Gebruikte bronnen: