Trekken
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Trekken, in bouwkundige zin, is het uitoefenen van een kracht op een constructie of bouwmateriaal, gericht op het verlengen of uit elkaar bewegen ervan, wat resulteert in trekspanning.
Omschrijving
In de bouwkunde is 'trekken' een fundamenteel mechanisch principe waarbij een constructie of materiaal onderhevig is aan trekkrachten. Deze krachten werken in tegenovergestelde richtingen en streven ernaar het materiaal uit te rekken of te verlengen. De weerstand van een materiaal tegen deze krachten wordt de treksterkte genoemd. Wanneer de uitgeoefende trekkracht de treksterkte overschrijdt, kan dit leiden tot blijvende vervorming (plastisch gebied) of uiteindelijk tot bezwijken (breuk). Bij het ontwerpen van constructies is het essentieel om rekening te houden met trekkrachten, bijvoorbeeld bij bruggen, gebouwen en funderingen. Materialen zoals staal zijn over het algemeen goed bestand tegen trek, terwijl beton een lage treksterkte heeft en daarom vaak wordt versterkt met wapening om trekkrachten op te vangen.
Toepassingen en voorbeelden
Trekkrachten komen in diverse bouwconstructies voor. Voorbeelden zijn de kabels van een hangbrug die het wegdek dragen, de wapening in betonbalken om buiging (een combinatie van druk en trek) op te vangen, of trekstangen die spatkrachten in boogconstructies of kapconstructies neutraliseren. Ook bij specifieke werkzaamheden zoals het trekken van funderingspalen is er sprake van het gericht uitoefenen van trekkracht. De vorm van een constructie kan mede worden bepaald door de noodzaak om trekkrachten effectief op te vangen; een driehoeksconstructie bijvoorbeeld, staat bekend om zijn vormvastheid onder trek- en drukkrachten.
Vergelijkbare termen
Drukken
Gebruikte bronnen: