Trekanker
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een trekanker is een constructie-element dat is ontworpen om trekkrachten op te vangen en over te brengen naar een stabiele ondergrond of een ander deel van een constructie.
Omschrijving
Trekankers worden ingezet in diverse bouwtoepassingen waar krachten die van de constructie af trekken, moeten worden weerstaan. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn bij windbelasting, opwaartse druk van grondwater op vloeren, of bij het verankeren van grond- en waterkerende constructies. Ze bestaan vaak uit een stalen staaf of strengenbundel die in de grond wordt geplaatst en omgeven door cementgrout, wat zorgt voor de krachtsoverdracht naar de omliggende grond. Trekankers kunnen ook worden toegepast om onderdelen zoals balken of muren te verbinden en te stabiliseren. Afhankelijk van de toepassing en de te weerstane krachten zijn er verschillende typen trekankers en montagemethoden.
Toepassingen en Typen
Trekankers kennen diverse toepassingen, zoals het verankeren van grond- en waterkerende constructies, het tegengaan van opdrijven van vloeren onder de grondwaterstand, en het verankeren van masten. Ze worden ook gebruikt voor het verbinden van bouwelementen zoals balken en muren in bijvoorbeeld houtskeletbouw of bij gemetselde constructies. Een specifiek type is het groutanker, zoals de Gewi-anker of ankerpaal, dat met grout in de grond wordt aangebracht en zowel trek- als drukbelasting kan opnemen. Bij het kiezen van het juiste anker zijn factoren zoals het materiaal van de constructie en de benodigde sterkte van belang.
Vergelijkbare termen
Draagstaaf
Gebruikte bronnen: