Trapgevels
Definitie
Een trapgevel is een gevelvorm waarbij de bovenzijde trapsgewijs oploopt, vaak gebruikt in traditionele Nederlandse architectuur, vooral in de late middeleeuwen en renaissance.
Omschrijving
Trapgevels zijn kenmerkend voor historische gebouwen in Nederland en België, met name uit de 16e en 17e eeuw. Ze bestaan uit een reeks treden die trapsgewijs naar boven toe smaller worden, waardoor een trapachtig silhouet ontstaat. Deze gevelvorm werd oorspronkelijk ontwikkeld om praktische redenen, zoals het beschermen van de dakconstructie tegen weersinvloeden en het voorkomen van regenwaterinsijpeling.De treden zijn vaak versierd met natuurstenen blokken, sierankers of andere decoratieve elementen, wat de esthetische waarde van de gevel verhoogt. Trapgevels werden veel toegepast bij woonhuizen, pakhuizen en andere stedelijke gebouwen. Tegenwoordig worden ze nog steeds gebruikt in moderne architectuur, vaak als verwijzing naar historische stijlen.Onderhoud van trapgevels vereist aandacht voor de voegen en het metselwerk, omdat deze gevoelig zijn voor verwering en vochtproblemen. Bij restauraties wordt vaak gebruikgemaakt van traditionele bouwmethoden en materialen om de historische integriteit te behouden.
Vergelijkbare termen
Tuitgevel