Textiele architectuur
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Textiele architectuur is een vorm van lichtgewicht bouwen waarbij textielmaterialen, zoals membranen, een dragende functie hebben in combinatie met draagsystemen of constructies van andere materialen.
Omschrijving
Bij textiele architectuur worden textielmembranen gebruikt om ruimtes te overdekken of gevels te bekleden. Deze constructiemethode onderscheidt zich van massieve bouwmethoden door het lagere gewicht en de flexibiliteit. De constructies combineren een optimale statica met functionaliteit en esthetiek. Textiele architectuur kan worden toegepast voor het creëren van open buitenruimtes die bescherming bieden tegen weersinvloeden, of als bekleding voor massieve gebouwen.
Toepassingen en materialen
Textiele architectuur kent diverse toepassingen, zoals overkappingen van atria, luifels, stadions, cabriokappen, carports, textiele gevels en daken, en tijdelijke constructies. Naast traditioneel textiel worden ook flexibele materialen zoals carbonvezels, plexiglas en teflon beschouwd binnen dit vakgebied. Materialen zoals gecoat (gaas)weefsel worden gespannen met behulp van profielsystemen, vaak verstevigd met roestvrij staal. Er wordt ook onderzoek gedaan naar op textiel gebaseerde bouwoplossingen met gerecycled textiel en plastic afval als duurzaam alternatief voor hout.
Kenmerken
Een belangrijk kenmerk van textiele architectuur is de mogelijkheid tot het realiseren van organische en complexe geometrische vormen. De lichtgewicht constructies bieden potentieel voor energiebesparing bij productie, transport en toepassing. De textiele elementen kunnen bijdragen aan functionaliteiten zoals luchtreiniging, warmteregulatie en integratie van beeld en geluid, naast esthetische kwaliteiten. Textiel wordt soms ook ingezet voor brandbeveiliging, waarbij textiele schermsystemen dienen als rook- of brandafsluitingen.
Gebruikte bronnen: