Telamon
Definitie
Een telamon is een mannelijk figuur in de vorm van een zuil of pilaar, gebruikt als dragend element in de architectuur, vergelijkbaar met een kariatide maar dan mannelijk.
Omschrijving
Een telamon, ook wel atlas genoemd, is een architectonisch element dat voornamelijk in klassieke en neoklassieke bouwkunst wordt gebruikt. Het is een sculpturale weergave van een mannelijk figuur, vaak gespierd en in een houding die kracht uitstraalt, die fungeert als een dragend element in plaats van een zuil of pilaar. Telamons werden veelvuldig toegepast in tempels, paleizen en andere monumentale gebouwen, vooral in de Griekse en Romeinse architectuur.De term is afgeleid van de mythologische figuur Telamon, een held uit de Griekse mythologie. In de praktijk werden telamons vaak uitgevoerd in steen of marmer, maar ze kunnen ook in andere materialen zoals hout of metaal worden gemaakt. Ze worden meestal geplaatst aan de voorkant van gebouwen, waar ze zowel een esthetische als een structurele functie hebben.Hoewel telamons vooral in historische contexten worden aangetroffen, zijn er moderne interpretaties en toepassingen in hedendaagse architectuur, vaak als decoratief element. Onderhoud van telamons vereist aandacht voor de materialen waaruit ze zijn gemaakt, vooral bij blootstelling aan weersinvloeden. Problemen kunnen ontstaan door erosie, scheuren of verkleuring, wat regelmatig onderhoud en restauratie noodzakelijk maakt.
Vergelijkbare termen
Kariatide