Teer
Definitie
Teer is een zwarte, viskeuze vloeistof die wordt gewonnen uit organische materialen zoals steenkool, hout of petroleum, en wordt gebruikt als waterdichtingsmiddel en bindmiddel in de bouw.
Omschrijving
Teer is een traditioneel bouwmateriaal dat voornamelijk wordt gebruikt voor waterdichting en bescherming van constructies. Het wordt geproduceerd door destructieve distillatie van organische materialen, waarbij steenkoolteer en houtteer de meest voorkomende soorten zijn. Steenkoolteer wordt vaak gebruikt in wegenbouw en voor het waterdichten van daken, terwijl houtteer historisch werd toegepast voor het conserveren van hout, zoals schepen en hekken.Teer heeft uitstekende waterafstotende eigenschappen en is bestand tegen chemische invloeden, waardoor het geschikt is voor toepassingen in vochtige omgevingen. Het wordt vaak verwerkt in dakbedekkingen, zoals teerpapier en teerpannen, en als bindmiddel in asfalt voor wegen. Een bekend voorbeeld is het gebruik van teer in de aanleg van Zeeuwse dijken, waar het werd toegepast om erosie tegen te gaan.Ondanks zijn nuttige eigenschappen heeft teer ook nadelen. Het bevat vaak schadelijke stoffen, zoals polycyclische aromatische koolwaterstoffen (PAK's), die schadelijk kunnen zijn voor mens en milieu. Hierdoor is het gebruik van teer in veel landen aan strenge regels gebonden of zelfs verboden. Modernere alternatieven, zoals bitumen, worden nu vaak gebruikt vanwege hun lagere milieubelasting.
Vergelijkbare termen
Bitumen