T-verbinding
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een T-verbinding is een constructieve verbinding waarbij twee elementen onder een rechte hoek aan elkaar worden bevestigd, waardoor een T-vorm ontstaat.
Omschrijving
T-verbindingen worden veel toegepast in de bouw en industrie om stabiliteit en stevigheid te realiseren. Ze worden gebruikt om constructies te creëren waarbij elementen, zoals balken, kolommen, wanden of buizen, loodrecht op elkaar aansluiten. Dit type verbinding is essentieel in diverse materialen zoals hout, staal en kunststof, en speelt een belangrijke rol in dragende structuren en leidingsystemen.
Toepassingen en soorten T-verbindingen
T-verbindingen komen voor in diverse uitvoeringen, afhankelijk van het materiaal en de beoogde functie. Bij houtverbindingen kunnen T-verbindingen worden gerealiseerd door middel van technieken zoals pen-en-gatverbindingen, tandverbindingen of deuvelverbindingen. In staalconstructies worden T-verbindingen vaak gemaakt door te lassen of te bouten, zoals bij kolom-ligger verbindingen. Daarnaast worden T-stukken veel gebruikt in leidingsystemen voor het samenvoegen van buizen onder een rechte hoek, bijvoorbeeld in de sanitair- en verwarmingssector of bij persluchtinstallaties.
Gebruikte bronnen: