Stijfheid
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Stijfheid is de materiaaleigenschap of de eigenschap van een constructie die aangeeft in welke mate deze weerstand biedt tegen elastische vervorming onder invloed van een belasting.
Omschrijving
In de bouwkunde en constructieleer is stijfheid een cruciale eigenschap om te zorgen dat bouwwerken stabiel blijven en binnen acceptabele grenzen vervormen onder de te verwachten belastingen, zoals wind, sneeuw of eigen gewicht. Een constructieonderdeel met voldoende stijfheid vertoont beperkte doorbuiging of verplaatsing, wat essentieel is voor zowel de functionaliteit als de levensduur van een gebouw. Stijfheid is niet hetzelfde als sterkte; een materiaal kan sterk zijn (veel belasting kunnen dragen voordat het breekt of bezwijkt) maar toch weinig stijf (veel vervormen onder belasting).
Factoren die stijfheid beïnvloeden
De stijfheid van een constructie-element hangt af van diverse factoren. Allereerst de materiaaleigenschap zelf, uitgedrukt in de elasticiteitsmodulus (E-modulus), die aangeeft hoe stijf het materiaal intrinsiek is. Ten tweede speelt de geometrie van het element een grote rol, met name het oppervlakte-traagheidsmoment van de doorsnede; een grotere doorsnede of een specifieke vorm kan de stijfheid aanzienlijk verhogen. Ten slotte zijn ook de randvoorwaarden en de wijze van verbinden van elementen van invloed op de stijfheid van de gehele constructie.
Vergelijkbare termen
Flexibiliteit
Gebruikte bronnen: